Για το Θωμά.Προσπαθώ να το βάλω σε σενα,αλλα δεν μπορώ :(

βλαμμένε Θωμά Γραβάνη του Φώτιου και της Αθηνάς, πάλι τα κατάφερες να κλάψω, από χαρά εννοείται.Και τώρα είναι που νιώθω 100% πληρότητα.Σ'αγαπώ όσο τον ουρανό και τα αστέρια και μου λείπεις που δεν είσαι εδω να πάμε στο παζάρι να σε κεράσω χαλβα, βρώμικο λουκάνικο, γκαζόζα και αυτοκίνητο(συγκρουόμμενο).

Ευχαριστώ τόσο και άλλο τόσο.
Και ναι σε ρωτώ γιατί εμένα περισσότερο?
Είναι όντως η Πένη,ο Τάσος και η Γιάννα.Ευχαριστώ και εγώ!!!
Με κλάμματα θα πάω για μπιρίμπα.
Ευχαριστώ ξανά. ήταν ότι καλύτερο.Πραγματικά

Να με χαίρομαι

Και δεν έχω όρεξη, όλο αυτό τον καιρό και δεν έχω κέφι και έχω νεύρα και άλλα τόσα που με κάνουν να μην είμαι στα καλά μου. Και ναι δεν τα χωνεύω αυτά τα γενέθλια.. και φοβόμουν μην τα περάσω μόνη και φοβάμαι αυτό το αναθεματισμένο 25 που με κάνει να μετράω. Δεν είναι καλά τα πράματα όταν μετράω.. και όσο και αν μετράω, τόσο δεν μου βγαίνουν. Και όσο μεγαλώνω τόσο ανησυχώ..

Δεν μιλάω καν για την ακμή στα γεράματα.

Και γενικά ρε αδερφέ δεν είχα όρεξη γι'αυτα τα γενέθλια και ήθελα να απομονοθώ στους Νήσους Πλαταμώνες και να βλέπω σειρές και να διαβάζω βιβλίο.

Και βλέπω ταινία και έχω ξεχάσει αυτό το γεγονός.

Μπαίνω πι.σι γύρω στις 3 βλέπω 17 μειλ και λέω τι έγινε ρε πάιστ πριν κάνα 2ωρο είναι που έσβησα τα παλιά..τι έγινε και έχω τόσα?

Διαβάζω πρώτα του μπάτσου,ακούω και το τραγούδι και με πιάνουν τα γέλια.Μπαίνω φέις και αρχίζω, για μια στιγμή ένιωσα μία πληρότητα και σκέφτομαι, ακόμα δεν δέχτηκα και τα τηλεφωνήματα μου, ρε με συμπαθούν άρα, δεν το έχω χάσει όλο τελικά.

Υ.Γ : ύπουλο σκουλήκι Θωμά, σήμερα μετά το τηλ σου ,ήρθε η Ελένη και της έλεγα τα μαντάτα.Σ'αυτην έδωσες την κατάρα, αυτή σε κορόιδευε.ΠΑΡΤΗΝ ΠΙΣΩ, έχω γενέθλια.

Φιλιά σταυρωτά

Τρέλα με πιάνει

Πέρασε καιρός και ακόμα η "φάση" που νόμιζα πώς θα περάσει δεν φεύγει.. Έχω αρχίσει να πιστεύω πως έτσι θα είναι από δω και πέρα, αυτό... Κάθε μέρα προτίθεται ακόμα μία ανησυχία, ένας φόβος, αμφιβολία..

Πόσο πιο εύκολα ήταν όλα.. ακόμα και πριν 3 χρόνια..απλά,το παρόν και τίποτα, μόνο αυτό.. για ακόμα μία φορά.. ας γυρνούσε ο χρόνος, όλα αλλιώς.

Παλαιότερα συζητούσες με έναν άνθρωπο δικό σου και λυνόταν, τώρα δεν μπορώ, σαν να μην μπορώ να εκφράσω τίποτα από όλα αυτά, σαν να μα γίνεται τίποτα.

Προσπαθώ απεγνωσμένα να κάνω πράγματα, να αλλάξω διάφορα, να αλλάξω κάτι.

Σήμερα  έπλενα το μπάνιο αλλά Μόνικα, η κατάσταση έχει αρχίσει να είναι εκτός ελέγχου.

Σκέφτομαι μέχρι να μπω και σε αστικό μόνη μου.

Δεν μπορώ να γράψω άλλο.Θα καθαρίσω και το καθιστικό, γιατί αλλιώς θα σκίσω κανένα ουισκάκι στις 6 το απόγευμα.

Φιλιά