Πέμπτη 10 Φεβρουαρίου 2011

έρωτας είναι θαρρώ


Πλεονεκτήματα του έρωτος : 
  • κάθε μήνυμα και τηλέφωνο κάνει την καρδιά σου  να χτυπά
  • θες να ξεκινήσει η επόμενη μέρα
  • οι ατελείωτες συζητήσεις
  • η ανυπομονησία να τον δεις
  • τα τραγούδια που ακούς, σε κάνουν να χαίρεσαι
  • η ομορφιά να ξυπνάς μαζί του
  • ο ύπνος που θα σε πάρει στην αγκαλιά του
  • τα πανέμορφα λόγια 
  • το τραγούδι που θα σου αφιερώσει
  • η καρδιά που χτυπάει σαν τρελή σε κάθε συνάντηση
  • το μόνιμο χαμόγελο
  • η αγκαλιά
  • το φιλί, έχει άλλη γεύση
  • η μυρωδιά του στα ρούχα σου
  • τα όνειρα                
Μειονεκτήματα του έρωτος : 
  • τελειώνει


Υ.Γ (το αρχικό ποστ, είχε τις δυσάρεστες παρενέργειες του έρωτα. Απλά αντιστρέψτε τα παραπάνω, μερικά μένουν ίδια)

    Δεν είναι αργά

    Χθες αργά το βράδυ μιλούσα με την κολλητή μου την Ελένη. Έκλαιγε.
     " Γιατί κλαις ; "
     " Γιατί μας κάνουν έτσι ρε Γεωργία; Δηλαδή η γενιά μας δεν έχει ελπίδα; και εμείς τι κάνουμε εδώ; Όλοι γύρω μου είναι απογοητευμένοι. Είμαστε καταδικασμένοι; "
    Η Ελένη πέρασε νηπιαγωγός και τα παράτησε. Ξανά πήγε σχολείο και τώρα κάνει δύο δουλειές. Σπάνια την ακούς να παραπονιέται και πάντα έχει ένα καλό να σου πει για τη ζωή. Σε αντίθεση με μένα είναι ένα άτομο αισιόδοξο και βλέπει τα θετικά. Κι όμως καταφέρανε και αυτήν να την λυγίσουν. 
    Σήμερα σηκώθηκα και εγώ και έκλαιγα, πήρα κ το Θωμά, αυτός έκλαιγε από μέσα του.



    Το ακούω όλη μέρα ρε Λενάκι, Θωμά και εσένα άγνωστε και γνωστέ που νιώθεις έτσι.

    Μας περιμένουν οι ομορφιές του κόσμου τούτου...


    Δεν θέλω να το βάλω κάτω, δεν θέλω. Ούτε εσύ το ξέρω

    Σάββατο 5 Φεβρουαρίου 2011

    Θέλω να τα κάνω όλα από την αρχή

    Αυτό το blog είναι επί το πλείστον με κλαψομούνικα, απογοητευτικά ποστ. Ε πάρτε και άλλο ένα να έχετε.
    Κάθε φορά που συμβαίνουν μέσα μου ταραχές κάνω και μία αλλαγή πάνω μου. Την πρώτη φορά στα 17 μου, έκοψα τα μαλλιά μου κοντά και τα έβαψα κόκκινα. Στα 20 μου το τατουάζ. Και τώρα στα 25 μου η τρύπα.
    Αναζητώ εδώ και καιρό την αλλαγή μέσα μου, έξω μου. Παντού. Θέλω να τα κάνω όλα από την αρχή.
    Το ρητό του Γιώργου Κ.είναι "που έχω κάνει λάθος;". Το δικό μου που ΔΕΝ έχω κάνει λάθος;
    Λάθος επιλογές, λάθη λάθη λάθη.
    Και εντάξει για τη πουτάνα τη ζωή μου εγώ ευθύνομαι. Δεν μπορώ να σταματήσω να σκέφτομαι ότι λόγω πολλαπλών και επαναλαμβανόμενων μαλακιών βρίσκομαι εδώ που βρίσκομαι, αλλά φτάνει. 
    Δεν προχωράω γαμώ το κέρατο μου, μένω στάσιμη. Εκεί, περιμένοντας να τελειώσω τη γαμωσχολή , για να κάνω έστω ένα βήμα παραπάνω. Να γίνω από αυτούς που έχουν άγχος με τη δουλειά τους. Να κάνω κάτι άλλο.
    Μια ζωή μου συμβαίνουν τα απίστευτα, μία ζωή κάνω τα απίστευτα, μπορώ να καταφέρω το πάνω κάτω και δεν μπορώ να τελειώσω μία σχολή. Και εκεί είναι που λέω ρε φίλε δεν παίζει είσαι τούβλο, δεν σου κόβει. Και εκεί είναι που αρχίζεις να αμφιβάλλεις για τον ίδιο σου τον εαυτό. Παίρνουν πτυχία αυτοί με τη μεγαλύτερη γλώσσα και θράσος. Όχι ρε πούστη δεν θέλω να το πάρω έτσι το γαμημένο, γιατί με αναγκάζεις να γίνω κάτι που δεν είμαι; 
    Παντού μπουρδέλο. Όλα μπουρδέλο.
    Βαρέθηκα

    Τετάρτη 2 Φεβρουαρίου 2011

    Μία μέρα μόνο

    Μου έλειψαν οι μέρες που ήμουν παιδί.
    Τα Σαββατιάτικα "συμβούλια" 
    Τα αεροβόλα 
    Οι ατελείωτες ώρες καθισιού στην πυλωτή του σπιτιού μου
    Τα λευκώματα
    Τα πεσίματα στην Μαρία την Γαλατού 
    Τα δυναμιτάκια 
    Το ατάρι
    Η μπάλα με το τενεκεδάκι στο υπόστεγο 
    Οι 7λαπτες 
    Η παντόφλα με κάλτσα, τα σαμπό και τα τσόκαρα

    Ξέρω ότι σε σχέση με άλλους ανθρώπους της ηλικίας μου, είμαι ακόμα ένα μεγάλο παιδί και δεν μασάω να κλέψω ποπ κορν από τον Άγιο Βασίλη και να παίξω μπουγέλο και μπάλα στον Άγιο Νικόλαο.
    Αλλά δεν είναι το ίδιο. Δεν υπάρχει αυτό.

    Ας ξυπνήσω μόνο για μια μέρα 10 χρονών για να τρέξω στο προαύλιο , όπως τότε με φτερά στα πόδια και στην καρδιά.
      

    Μπαλαρίνα

    Όσο ήμουν παιδί δεν είχα αίσθηση κινδύνου.
    Ο φόβος είναι ένα συναίσθημα του ανθρώπου που προκαλείται από τη συνειδητοποίηση ενός πραγματικού ή πλασματικού κινδύνου ή απειλής.
    Όταν ο φόβος συνεχίσει να υφίσταται, ενώ δεν υπάρχει πραγματικός κίνδυνος, τότε μετατρέπεται σε φοβία και γίνεται εμπόδιο στην καθημερινότητα. 
    Έχω συμβιβαστεί με κάποιους από τους ηλίθιους φόβους μου, μάλλον φοβίες μου. Για παράδειγμα ο φόβος να μπω σε αστικό, ο φόβος για τους γλάρους κ τις πάπιες και τους κλόουν.
    Δεν μπορώ άλλο να συμβιβαστώ ,με το φόβο μου για τη ζωή. 
    Θα ήθελα να ανέβω στο πιο ψηλό μέρος που μπορώ και να κοιτάξω κατάματα αυτό που συμβαίνει, να κοιτάξω κάτω χωρίς να φοβηθώ ότι θα πέσω.
    Να ανέβω στην μπαλαρίνα και να μην κρατιέμαι. 
    Όπως έκανα παιδί.