Πέμπτη 24 Νοεμβρίου 2011

Αυτό μόνο

Αν όλοι λέγαμε αυτό που αισθανόμαστε και δεν καταπιέζαμε θέλω, παράπονα, έρωτα, θλίψη. έλειψη.. θα ήμασταν όλοι καλύτεροι άνθρωποι.

Δεν είναι και δύσκολο.
Για παράδειγμα, μου λείπεις.






Τετάρτη 23 Νοεμβρίου 2011

για..


Τρίτη 8 Νοεμβρίου 2011

12:11

Είναι από αυτές τις μέρες που βλέπεις μία ταινία και ξαφνικά ξυπνάνε όλα τα συναισθήματα. Όλα τα καταπιεσμένα συναισθήματα για την ακρίβεια. Μην γελιόμαστε, είσαι ήδη σε μία περίεργη κατάσταση, το ξέρεις, απλά προσπαθείς για μία ακόμα φορά να το καταπιέσεις, να το πνίξεις.
Τέτοιος άνθρωπος είμαι και εγώ. 
Νιώθεις τα συναισθήματα να σε πνίγουν, να σε τυλίγουν τόσο σφιχτά, έτσι ώστε να μην μπορείς να πάρεις ανάσα. Στο στήθος, εκεί.. νιώθεις ότι έχει κάτσει από πάνω σου ο πιο παχύς άνθρωπος. Σε τρώει. Δεν φωνάζεις, δεν κλαις, απλά φοβάσαι.. Εύχεσαι απλά να τελειώσει. Ενοχές, τύψεις, προσμονή.. Νιώθεις την ψυχή σου να κλαίει, χωρίς να υπάρχουν συγκροτημένες σκέψεις στο μυαλό σου.
Όταν τελικά ηρεμήσεις λίγο από όλο αυτό,  εννοείται πως είσαι τόσο ψυχαναγκαστικός τύπος, που βάζεις τα πιο γαμημένα τραγούδια για να συνεχίσεις σε αυτό το φαύλο κύκλο. Ψάχνεις απεγνωσμένα λίγο αλκοόλ και δεν βρίσκεις ούτε μία γουλιά για να αγαλϊάσεις τα μέσα σου. 




    Ξενερώνουμε με την κομματάρα; (Να μην)