Πέμπτη 24 Δεκεμβρίου 2009

Μία στιγμή μονάχα....

Γιατί πρέπει να τραβάω πάνω μου όλους τους προβληματικούς,τους κολλημένους,τους άρρωστους,τους νευρικούς,τους...είναι δυνατό να μπορέσω να απολαύσω μία στιγμή ηρεμίας,χωρίς να σκέφτομαι,χωρίς να προβληματίζομαι,χωρίς να μου χαλάνε την ωραία μου στιγμή .είναι?Ντέξτερ πήγα να δω ο άνθρωπας γαμώ την τρέλα μου και εκεί,κάτι να γίνει πάλι να αναστατωθώ,να ανησυχήσω ,να μου γαμηθεί η ζωή πάλι. γιατί?
Έχω κάνει πολλές αμαρτίες,αλλά έλεος ,ΦΤΑΝΕΙ, έγινα καλός άνθρωπος,δεν πειράζω κανέναν ,δεν ενοχλώ κανέναν,νοιάζομαι για τους συνανθρώπους μου.
Υπάρχει αυτός ο Θεός ο σπλαχνικός?Δηλαδή στα τόσα ανθρώπων εμένα βρήκε ?Τέτοια ώρα στο πλανήτη γη να μου σπάσει όσα νεύρα μου έχουνε απομείνει?
Και πάνω στο καλύτερο δηλαδή?
Τι τραβάω ρε Αλλάχ,Βούδα και Σκατά να ήξερες


Κυριακή 13 Δεκεμβρίου 2009

Είναι μια ώρα δύσκολη...

http://www.youtube.com/watch?v=8srgfw7GDkM&feature=related

Παρασκευή 4 Δεκεμβρίου 2009

Αδιέξοδο....

Όταν σταματήσεις να είσαι ερωτευμένος,όταν νιώθεις χαμένος, όταν περιμένεις κάτι για να σε γεμίσει, όταν δεν σ' αρέσει τίποτα από τη ζωή σου, όταν κάθεσαι απλός παρατηρητής, όταν ...τότε τι είσαι ;γιατί αφήνεις τη ζωή σου να περνάει κάθε μέρα ανούσια; Όταν δεν σ' αρέσει κάτι γιατί δεν το αλλάζεις;όταν κάτι δεν σου πάει γιατί δεν το αφήνεις;..
Φόβος,σταθερότητα,αγάπη,υποχρέωση,συνήθεια,συμβιβασμός,όλα αυτά σε κρατάνε;
Ποιός φόβος, ποιά σταθερότητα,ποιά αγάπη,ποιά υποχρέωση,ποιά συνήθεια,ποιός συμβιβασμός;
Δεν θα έπρεπε να κυνηγάμε αυτό που μας ταιριάζει, την ευτυχία μας;
Γιατί καθόμαστε ;
Ξέρεις τι θα γίνει αύριο;
Τι μένει;
Τι μετράει τελικά;
Θέλω να ξυπνήσω μια μέρα και να είμαι 11,από τότε που άρχισα να σκέφτομαι και να αρχίζω να πονάω..όλα από την αρχή,άλλος άνθρωπος.
Τώρα δεν μπορώ,δεν έχω κουράγιο.-

Τετάρτη 25 Νοεμβρίου 2009

Ζώα

Χθες καθόμουν και έβλεπα φάρμα...
Θα σας πω λοιπόν κάποιες ιστορίες για ζώα!
Ξεκινήσαμε να λέμε με τον Γιώργο για ζώα και ιστορίες μας από αυτά .Για παράδειγμα όταν ο Γιώργος ήταν μικρός είχε πάει σε ένα παζάρι με τους γονείς του και εκεί είδε μία πάπια την οποία και ερωτεύτηκε,την αγόρασαν λοιπόν και την πήγαν στο σπίτι. Έγιναν δύο πολύ καλοί φίλοι,για τα αισθήματα του παπιού βέβαια δεν είμαι και πολύ σίγουρη,μιας και ο κανακάρης μου έτρεχε να πιάσει το παπί για να το βάλει σε μία λεκάνη με νερό και το πίεζε από το κεφάλι για να κάτσει μέσα!,όπως έλεγα λοιπόν...έγιναν πολύ καλοί φίλοι!Μια μέρα λοιπόν ήρθε η γιαγιά του από το χωριό και μαζί με την άλλη του γιαγιά , αναρωτιόντουσαν <<τι θα φάει το παιδουλι?>>.Γύρισε λοιπόν ο ανυποψίαστος μικρός από το παιχνίδι και κάθισε να φάει το νόστιμο κατά τα λεγόμενα του φαγητό. Την πάπια του δεν την βρήκε ξανά ποτέ. Δεν θέλω να μιλήσω άλλο γι'αυτο. Απλά κατάλαβα από που πήρε ο Γιώργος
Και να και κάποιες άχρηστες πληροφορίες
α).Είχαμε παλιά έναν γάτο τον Ριτζ ο οποίος είχε ένα βίτσιο,πήγαινε και πλήρωνε γραμμάτιο στο μαξιλάρι της μάνας μου. ΠΑΝΤΑ.
β)Τα ψάρια της Ελένης ζουν άπειρα χρόνια
γ)ο Μπεν,της κουμπάρας,όταν νευριάζει πάει ανοίγει τον κάδο του μπάνιο και βγάζει έξω όλα τα χαρτιά,ξέρετε ποια χαρτιά!
Επίσης θυμήθηκα πως πριν δύο χρόνια ή τρία,δεν θυμάμαι ακριβώς έμαθα κάποιες πληροφορίες τις οποίες θα μοιραστώ μαζί σας...Είμαι συγκλονισμένη,κάθε φορά..Λοιπόν 1ον οι κότες κάνουν αυγά ούτως ή άλλος!Χωρίς κόκκορα!!ΣΟΚ???και όταν πάει με τον κόκκορα κάνει κοτόπουλα!2η πληροφορία:Τα πρόβατα είναι τα αρνιά!Δεν είναι δύο ζώα είναι ένα!Καλό?
3η και τελευταία πληροφορία που έμαθα χθες και ανάθεμα την ώρα που ρώτησα είναι ότι τα μπριζολάκια που τρώμε και όλα αυτά τα καλούδια είναι από τα παιδιά αγελαδάκια...ε ναι λοιπόν δεν τρώμε αγελάδα,τρώμε μοσχαράκι μικρό παιδάκι...Σταμάτησα εδώ και χρόνια να τρώω λαγούς και κουνέλια,δεν ξέρω τι θα κάνω μετά από αυτή την πληροφορία...πληγώθηκα και σαν να μην έφταναν όλα αυτά τα αρνάκια κλαίνε την ώρα που πάει να γίνει η δολοφονία. Σταματώ.

Ξεκινώ...

Και ναι λοιπόν έκανα και εγώ!
Τον τελευταίο καιρό που λέτε με έχουν πιάσει διάφορες αναζητήσεις προβληματισμοί...και έχουν βγει στην επιφάνεια ,φόβοι και άρχισαν πάλι τα όνειρα...άλλα παντελώς ηλίθια και άλλα τόσο τρομακτικά που με κάνουν να μην θέλω να ξανακοιμηθώ.
Ντρέπομαι λίγο που γράφω σε κοινή θέα,αλλά μάλλον θα το συνηθίσω
Δεν θα γράψω άλλα,αν και θέλω...είναι αρχή...με τον καιρό!Να πάρω το κολάι!