Πέμπτη 24 Δεκεμβρίου 2009

Μία στιγμή μονάχα....

Γιατί πρέπει να τραβάω πάνω μου όλους τους προβληματικούς,τους κολλημένους,τους άρρωστους,τους νευρικούς,τους...είναι δυνατό να μπορέσω να απολαύσω μία στιγμή ηρεμίας,χωρίς να σκέφτομαι,χωρίς να προβληματίζομαι,χωρίς να μου χαλάνε την ωραία μου στιγμή .είναι?Ντέξτερ πήγα να δω ο άνθρωπας γαμώ την τρέλα μου και εκεί,κάτι να γίνει πάλι να αναστατωθώ,να ανησυχήσω ,να μου γαμηθεί η ζωή πάλι. γιατί?
Έχω κάνει πολλές αμαρτίες,αλλά έλεος ,ΦΤΑΝΕΙ, έγινα καλός άνθρωπος,δεν πειράζω κανέναν ,δεν ενοχλώ κανέναν,νοιάζομαι για τους συνανθρώπους μου.
Υπάρχει αυτός ο Θεός ο σπλαχνικός?Δηλαδή στα τόσα ανθρώπων εμένα βρήκε ?Τέτοια ώρα στο πλανήτη γη να μου σπάσει όσα νεύρα μου έχουνε απομείνει?
Και πάνω στο καλύτερο δηλαδή?
Τι τραβάω ρε Αλλάχ,Βούδα και Σκατά να ήξερες


0 λογάκια....:

Δημοσίευση σχολίου