Πέμπτη 25 Μαρτίου 2010

αφιερωμένο στον Σπύρακλα

ο μικρός Θωμάκος κάθεται και κλαίει γιατί οι φιλενάδες του δεν του την παίζουνε.

Δευτέρα 15 Μαρτίου 2010

Whatever works

Οι μέρες αυτές είναι πολύ ψυχολογικά πεσμένες...
Πολλές πληροφορίες, πολλά νέα άσχημα, γενικά επικρατεί μια μαυρίλα...
Μερικές φορές συνειδητοποιώ πράγματα που δεν θέλω και προσπαθώ να αποφύγω με νύχια και με δόντια να μην έρχονται στο μυαλό μου..
Άσχημο να σκέφτεσαι 500 πράγματα ταυτόχρονα και να αναλύεις μέσα σου και το παραμικρό..
Επηρεαζόμαστε από μικροπράγματα απο μεγαλοπράγματα, είναι ανθρώπινο, να στεναχωριόμαστε και να κλεινόμαστε στον ευατό μας για θέματα και καταστάσεις που εμείς θεωρούμε σημαντικά..
Είναι όμως κάτι μέρες σαν την προχθεσινή που έμαθα για την απώλεια που έζησε ένας φίλος μου...
Είναι αυτές οι στιγμές που λέω ότι κάθομαι και χαραμίζω μυαλό και ψυχή για αηδείες, ενώ μπορώ να ζω την κάθε στιγμή μοναδικά και να μην δίνω σημασία σε πράγματα που αν θέλω μπορώ να λύσω..
Είπα και πρίν είναι στην φύση μας... και είναι κατανοητό... αλλά δεν παύω να ζηλεύω τους ανθρώπους που έχουν καταφέρει να βρούμε το νόημα της ζωής.....
Αφιερωμένο στους ανθρώπους που "χάνουμε την μπάλα" και εγώ μαζί ...
Και αφιερωμένο εξαιρετικά στον Γιαννάκη...καλό κουράγιο και γερή καρδιά

Τρίτη 2 Μαρτίου 2010

Απλά δεν υπάρχει

Θα κάνω μία μικρή εισαγωγή και θα πω κάτι για την Καβάλα...
Οι άνθρωποι εκεί είναι περίεργοι, ανόητοι, ζηλιάρηδες, φραγκοκίλερ, άσχημοι ,το κεμπαπ για αυτους είναι το σουτζουκάκι και γενικά είναι ΒΛΑΚΕΝΣ..
Ο τρόπος ζωής τους είναι περίεργος, τα μαγαζιά τους αλλόκοτα, αγαπούν τις μπιφτεκόπιτες και έχουν ΠΟΛΛΑ ντελίβερι...
Αρχίζω...είμαστε μία μέρα λοιπον, εγώ, ο Γιώργος, η Σοφία και ο Κωστής και θέλαμε να παραγγείλουμε κρέπες και προβληματιζόμασταν από που, γιατι οι μισοί είναι βρωμιάρηδες, οι άλλοι κλέφτες, άλλοι αργουν τις παραγγελίες και άλλοι τις φέρνουν λάθος....
Είναι λοιπόν ένα μαγαζί όπου τα έχει όλα είναι όλα αυτα, συν ότι το αφεντικό είναι γκόλουμ, αργόστροφο, απαντάει μόνο με ΝΑΙ, αλλά είναι το μόνο που δουλεύει 24 ώρες και πολλές φορές θα πέσεις στην παγίδα της παραγγελίας και ας ξέρεις ότι θα τα αργήσει, θα τα φέρει λάθος, θα κάνεις 5 ώρες να συνεννοηθείς και υπάρχει μεγάλο ενδεχόμενο να έχει σκουπίσει και τις μασχάλες του πιο πριν σου τα φτιάξει...αλλά ΑΝ πεινάς θα το κάνεις....ΜΕΧΡΙ εκείνη την ημέρα...
Όπου λέω ας παραγγείλουμε από τη  "γεύση"...Ένα ΟΧΙ ακούστηκε από τον Κωστή και εντάξει τα ξέρω όλα αυτά,αλλά είπαμε...ΝΟΜΙΖΑ
Και τώρα αρχίζει η ιστορία....
Ειναι μια μέρα ο Κωστής και παρέα του και είπαν ας παραγγείλουμε από τη "γεύση" (όπως είπα και πριν θα υπάρξουν πολλές τέτοιες στιγμές). Παραγγέλνουν λοιπόν και έχουν περάσει γύρω στις 3 ώρες και η παραγγελεία δεν έχει έρθει...και όταν ήρθε και πάνε να ανοίξουν τα φαγιά βλέπουν ότι είναι όλα ΛΑΘΟΣ. Συνειδητοποιεί ο ντελιβεράς ότι έχει πάει αλλού την παραγγελία και πάει να την πάρει πίσω...πάει λοιπόν και την παίρνει πίσω από τους άλλους και την ξαναφέρνει..
Ανοίγει ο Κωστής την κρέπα του μεσα στην μέγιστη πείνα και τα νεύρα και την βλέπει δαγκωμένη!!!!
Τι ειναι αυτα κ.τ.λ ουρλιάζει και ο ντελιβερας ατάραχος είπε γεμάτος καμάρι ότι πρόλαβε το άλλο παιδί και μόνο την δάγκωσε. ο κωστής μεταξύ γέλιων και όλων αυτών των συναισθημάτων προσπαθεί να καταλάβει...
(Ακολουθει συζήτηση)
-και θες τώρα να την φάω?
-και πως κάνεις έτσι? κόψτην με ένα μαχαίρι,στην ακρούλα είναι ΜΟΝΟ!!
-και θες να την κόψω και να στην πληρώσω κι'ολας?
-ΦΥΣΙΚΑ (μεσα στα νεύρα το ντελίβερι μπόι)
ΑΦΗΝΩ ΤΑ ΥΠΟΛΟΙΠΑ ΕΙΝΑΙ ΠΕΡΙΤΤΑ
  

                                                                                                                                                    γειά σας..