Τρίτη 6 Απριλίου 2010

Ν.Παντελεήμονας. Μέρος Πρώτο

Είναι γνωστό ότι αγαπώ τον Πλαταμώνα και ότι έχω περάσει καταπληκτικά καλοκαίρια και ειδικά την περίοδο ανάμεσα στα 15 μέχρι 20 μου χρόνια. Ξέφρενα γλέντια, μπύρες, μπουγέλα, μπιτσ βόλεϋ στις σαλόυφες, χορούς, εξόδους στο μπλου στρινγκ και άλλα τόσα όμορφα πραγματάκια!!!
Είναι όμως κάποια καλοκαιρια που δεν μπορώ να ξεχάσω και να μην αγαπώ περισσότερο... Είναι αυτα τα καλοκαίρια στον Ν.Παντελεήμονα, στον "Γρηγόρη"....
Δεν ξέρω γιατί.. θες γιατί ήμουνα παιδί, γιατί είχα ξεγνοιασιά, ανεμελιά, δεν ξέρω γιατί...
Θυμάμαι περίμενα πως και πως να πάει 1η Ιούλη και να πάμε. Στην διαδρομή στο αυτοκίνητο φώναζα <<δρήγορα,δρήγορα μπαμπά!!!να πάμε στο Δρηγόρη!!!>>. Όταν φτάναμε ήθελα να τρέξω και να πάω στην θάλασσα, στα ηλεκτρονικά, στον "Τεο", να δηλώσω παρουσία και να κάνω βόλτες.. έπρεπε όμως να βοηθήσω να ξεπακετάρουμε, τρελή ζοχάδα! ΠΟΤΕ δεν τα ξεπακεταρά όλα, γρήγορα-γρήγορα όσα προλάβαινα και μετά σίφουνας!!!
Καθόμασταν 2 μήνες εκεί και πάντα όταν ήταν η ώρα να φύγουμε έκλαιγα και κοιτούσα από το παράθυρο του αυτοκινήτου να απομακρύνεται ο παράδεισος μου... Ή αυλή του..., η αυλή μου!
Ειλικρινά είναι τόσα αυτά που θέλω να γράψω και ακόμα και τώρα ενθουσιάζομαι μόνο που τα σκεφτομαι και λυπάμαι που δεν μπορώ να τα γράψω όλα, γιατί είναι ΑΠΕΙΡΑ!!!
 Θυμάμαι το δωμάτιο μας, το "2" και δίπλα στο  "1" οι κουμπάροι.Όλους τους θυμάμαι!!όλα τα δωμάτια!!!
Είχαμε ένα κιόσκι και εκεί καθόμουν και ζωγράφιζα, έπαιζα, εκεί η Ελένη, με την Ιφιγένεια, τον Μήτσο, την Έφη και άλλους πολλούς κάνανε σκετς! Ατελείωτες πρόβες για να γίνει η παράσταση και στο τέλος να βγάλουν κάποιες δραχμές, τις οποίες θα ξόδευαν αργότερα στο "μετρό". Ο ρόλος που είχα στο σκετς ήταν στα ενδιάμεσα, μέχρι να αλλάξουν οι "ηθοποιοί" , να κάνω το μοντέλο!!! <<-Κυρά Κατίνα, η κόρη σου πέθανε, -Α το παιδί μου!!>> Το πτώμα? Η Έφη!
Σ'αυτο το μέρος έμαθα ποδήλατο, πατίνια, να γράφω, να διαβάζω, να κολυμπάω, να ζωγραφίζω...όλα.
Είναι ο παράδεισος μου...
                                                                                            Τέλος 1ου μέρους

0 λογάκια....:

Δημοσίευση σχολίου