Ευχαριστώ

Είχα σκοπό να ανεβάσω δύο άλλα κείμενα, αλλά ξαφνικά αποφάσισα να κάνω αυτό, τούτο το μικρό, αλλά σημαντικό.
Είναι αφιερωμένο στον πιο καλό και πιστό μου φίλο.

Συζητούσαμε στο θέατρο, πως πριν λίγα χρόνια συναντηθήκαμε σε ένα δρόμο και λέγαμε τα νέα μας ο ένας στον άλλο, σαν δύο παλιοί καλοί φίλοι από το σχολείο. Όταν τον χαιρέτησα και συνέχισα  το δρόμο μου δεν φαντάστηκα ποτέ πια θα είναι η υπόλοιπη ιστορίας μας..αν θα υπήρχε ιστορία.

Δεν θα αναφερθώ στα ταξίδια μας, ούτε καν στις άπειρες ώρες που φάγαμε στο μσν, στο τηλέφωνο, στις βόλτες μας, στους καφέδες σε όλα, αλλά σε όλα...

Θα πω μόνο για εκείνη την ημέρα στο θέατρο, ήταν για μένα ψυχοθεραπεία, γαλήνη και ευτυχία. Ήταν για μένα από τα πιο όμορφα απογεύματα που έχω ζήσει .Και θα σου πω το πιο μεγάλο ευχαριστώ για εκείνη την αγκαλιά έξω από το σπίτι μου.Νόμιζα ότι χανόμουν, αλλά εσύ ήσουν εκεί.

Δεν ξέρω αν στο μέλλον θα κάνουμε κουμπαριά, αν θα μιλάμε τόσο πολύ στο τηλέφωνο, αν θα βγαίνουμε τόσο πολύ ,δεν με νοιάζει.Γιατί ξέρω ότι όπως και να μας τα φέρει η ζωή  θα είσαι για πάντα ο αγαπημένος μου.