Κλείνεσαι στον εαυτό σου. Δεν μπορείς πραγματικά να εξωτερικεύσεις σε τι κατάσταση βρίσκεσαι αυτή τη στιγμή, Αρνείσαι να το παραδεχτείς, θες να το ξεπεράσεις. Δεν θέλεις να μιλήσεις, δεν σου βγαίνει.
Δεν βρίσκεις τα λόγια, την στιγμή, το χώρο. Τίποτα δεν σου κάνει και όλα σου φαίνονται αταίριαστα.
Ανακατεμένες σκέψεις, αϋπνία, εφιάλτες.
Ακούς, μόνο ακούς. Και όταν μιλήσεις, πάντα αναγκαστικά, ποτέ δεν τα καταφέρνεις.
Θέλεις, το θέλεις. Το έχεις ανάγκη. Δεν μπορείς.
Άστο, δεν πειράζει. Έτσι είναι.
0 λογάκια....:
Δημοσίευση σχολίου