Μία μέρα

Σήμερα με έπιασε μια γλυκιά μελαγχολία. Προσπάθησα να αφήσω κενό το μυαλό μου μέχρι την αυριανή μέρα και να μην σκεφτώ.

Ξύπνησα, έφτιαξα ένα καφέ, πήγα στο μπαλκόνι μου και έκανα 2 τσιγάρα κοιτώντας το κενό. Γύρισα στο κρεβάτι μου και κοιτούσα το κενό.

Μικρές ασχολίες, χωρίς στην πραγματικότητα να σκέφτομαι.

Βγήκα έκανα μία γύρα με μουσική στα αυτιά.

Πήρα την Μαρία για καφέ. Πήγαμε σε ένα καινούριο καφέ και ήμασταν δυο μας. Ήπια δύο καφέδες, έκανα 6 τσιγάρα. Είπαμε κάποια κουτσομπλολιά, αναλύσαμε το στομαχικό πρόβλημα της Μαρίας, συμφωνήσαμε πως δεν έχουμε καταλάβει καλοκαίρι και φύγαμε.

Στο δρόμο για το σπίτι πάλι μουσική στα αυτιά.

Ξεντύθηκα, έφαγα.

Άκουσα μία συζήτηση και είπα στον εαυτό μου, "αύριο."

Έβαλα μουσική στα αυτιά και πήγα στο μπάνιο. Έκατσα και άναψα τσιγάρο κοιτώντας τον καθρέφτη. Και άλλο ένα.

Γύρισα στο δωμάτιο. 

Μικρές ασχολίες, χωρίς στην πραγματικότητα να σκέφτομαι.

Μουσική στα αυτιά, κλειστά τα μάτια και δημιούργησα ένα πλασματικό κόσμο. Όμορφο.

Βγήκα στην βεράντα. Κλειστά τα μάτια. Μουσική στα αυτιά. Δύο τσιγάρα.

Δάκρυσα χωρίς να σκέφτομαι.

Γύρισα και γράφω με μουσική στα αυτιά.