Αντίο και σ'αγαπώ

Ευτυχισμένος ο καινούριος έτος!!!!!

Από το 2007 και μετά τα Χριστούγεννα που έρχονται ,θα τα χαρακτήριζα μαγικά...αν σκεφτει κανείς πόσα άθλια ξεκίνησαν όλα και πόσο ωραία γίνονται είναι να γελάς!Νομίζω πως ο Θεος τα δίνει έτσι για να "ξεπληρωσει"την πίκρα που φάγαμε όλοι..Εγώ, ο Θωμάς ,ο Βασίλης,η μάνα μου, οι συγγενείς και άλλοι...

Εκείνα τα χριστούγεννα του 2007 απέκτησα ξανά ένα φίλο που για άγνωστους λόγους είχα χάσει την τόσο στενή επαφή..το Θωμά,ξανασυνδέθηκα με την παιδική μου φίλη..την Πένη,γνώρισα πιο βαθιά και αγάπησα το Σπύρο.Συνδέθηκα με την Μαρία ,την Ελένη, το Γιώργο...,τις Θείες μου ,την γιαγιά μου..γενικά...από εκείνα τα Χριστούγεννα και μετά,ενώ όλα ήταν μαύρα στον ορίζοντα,ξαναβρίκα τον ευατό μου και θα τολμήσω να πώ πως η ζωή μου άλλαξε,άλλαξα,προς το καλύτερο θέλω να πιστεύω..
Φέτος..2009-2010,ξανά έζησα όλα αυτά ,αγάπη ,κατανόηση,εμπιστοσύνη...
Χαίρομαι που μπορώ να έχω δίπλα μου ανθρώπους,που θα πάρω τηλεφωνο να βρεθώ μαζί τους,να κλάψω ,να γελάσω,να μαλακιστώ!

Τελείωνει όταν φεύγω,αλλά χαίρομαι γιατί θα ξαναγίνει και θα ξαναγίνει και όσο πιο πολύ περνάω μαζί τους το χρόνο μου και αυτοί το δικό τους,τόσο πιο πολύ ανοίγομαι ,αγαπώ και αγαπιέμαι....

Λοιπόν  για τους
Θωμά
Πένη
Κορίτσια
Σπύρο
Γιωργάκη μου....
....Και μάνα κάνε κουράγιο

Θειούλη θα σε θυμάμαι πάντα...με έκανες πιο δυνατή...
Σας αγαπώ βαθιά και όχι επιφανειακά..

                                                                               

                                                                                                          Δική σας Πσηλοί!